Deniz Piyade Kıdemli Başçavuş Ulgar Günay, Bitlis’te 1880’li yılların sonlarında Rus askerleriyle girilen çatışmada karnına isabet eden dört mermiyle yaralanmasına karşın Rus kumandanı vurup etkisiz hale getiren, bu olay üzerine devrin padişahı 2. Abdülhamit’in fermanıyla 1899’da onbaşılıktan teğmenliğe terfi eden büyük dedesi İbrahim Ağa, Gümrük Umum Kumandanlığı bünyesinde Gümrük Koruma Amiri olarak vazife yapan dedesi Abdulbaki Günay ve babası emekli Jandarma Astsubay İbrahim Günay’ın erdemle taşıdığı üniformayı vatan sevgisiyle giyiyor.
Dedelerinin kahramanlık öyküleriyle büyüdü
Türk Deniz Kuvvetleri Seyir, Hidrografi ve Oşinografi Daire Başkanlığında vazifeli, iki kız çocuk babası 46 yaşındaki Başçavuş Günay, dedelerinin kahramanlık kıssalarıyla büyüdü.
Orduya katıldıktan sonra babası ve ağabeyinin deneyimlerinden de istifade eden Günay, kendisi üzere dördüncü jenerasyon asker ağabeyi Jandarma Pilot Özcan Günay’ın 8 yıl evvel emekli olmasının akabinde ailenin askeriyedeki son temsilcisi oldu.
1885’ten bugüne her devir orduya asker yetiştiren ailenin, 24 yıldır mesleğini muvaffakiyetle sürdüren Günay’dan sonra geleneği devam ettirecek ferdi bulunmuyor. Günay ailesinin orduya kesintisiz asker yetiştirme geleneği Başçavuş Ulgar Günay’ın emekliliğiyle son bulacak.
Adını ailesinin mahsur kaldığı Ulgar Dağı’ndan alıyor
Mesleğe 1997’de Tuzla Piyade Okulu’nda başlayan Ulgar Günay, dört nesil askerlik yapan bir ailenin ferdi olmaktan ve bu üniformayı giymekten duyduğu memnunluğu lisana getirdi.
Mesleği tercih etmesinde asker kökenli ailesinin tesirli olduğunu belirten Günay, ismini doğumu sırasında anne ve babasının mahsur kaldığı Ulgar Dağı’ndan aldığını söyledi.
Babasının 1976’da Ardahan’ın Posof’ta İlçe Jandarma Bölük Kumandanı vazifesini icra ederken İstanbul’a tayininin çıktığını lisana getiren Günay, şöyle devam etti:
“Tabii İstanbul’a intikal etmeden evvel valide bana gebe olduğundan Ardahan’daki asker hastaneye götürüp son denetimleri yaptırıyor. Hekimler her şeyin sağlıklı ve doğuma 1,5 ay olduğunu söyleyerek taburcu ediyorlar. Babam buyruğunda cip, bir onbaşı sürücü ve bir araç muhafızı çavuşla Posof’a dönmek üzere yola çıkıyor. Yolda hastaneden çıkmış lakin köyüne dönme imkanı olmayan bir baba ve oğlunu ‘Jandarmanın asli vazifelerindendir.’ diyerek araçlarına alıyorlar. Posof ile Hanak ortasında meşhur 2780 rakımlı Ulgar Dağı’nı geçmek durumunda kalıyorlar. Burada şiddetli bir tipiye yakalanıyorlar. O periyotta şimdiki üzere meteoroloji raporları, telefon aygıtları ve muhabere sistemleri olmadığından rastgele bir yardım talebinde bulunma imkanları da yok. Ağır tipi sonucunda önü ve gerisi karla dolan cip hareket edemez hale geliyor. Bu bir saat, iki saat değil, aracın kaloriferi de olmadığından akşam donma belirtileri başlıyor. Uyku hali başladığından babam buna müsaade etmemek için elinden gelen çabayı başlatıyor.”
Günay, babasının talimatıyla araçtakilerin belli aralıklarla yer değiştirdiğini, bu formda hem kan sirkülasyonlarını hızlandırarak ısındığını hem de uyumalarının engellendiğini anlattı.
Babasının yanındaki askerleri stratejik bir güzergah çizerek yardım getirmeleri için görevlendirdiğine işaret eden Günay, ümitsizliğin başladığı anlarda anne ve babasına yardımın ulaştığını ve kızaklarla taşınan annesinin yaşadığı gerilim üzerine erken doğum yaparak kendisini 18 Mart Çanakkale Zaferi ve Şehitleri Anma Günü’nde dünyaya getirdiğini anlattı. Günay, bu olay üzerine babasının kendisine Ulgar ismini verdiğine dikkati çekti.
Günay’ın hayat kıssası askeri cipte başladı
Mesleğe başladığında babasının değerli öğütlerde bulunduğunu, mesleğe sevgisi ve orduya sadakatini yüksek tutan bu doktrin ile yetiştiğini anlatan Günay, “Büyük dedemi hiç görmedik. Dedemi küçük yaşta kaybettim. Bana orduyu sevdiren, askerlik mesleğini aşılayan daha çok babam ve ağabeyimdi. Öyküm askeri cipin içerisinde başlıyor. Çocukluğum, gençliğim askeri lojmanlarda geçti. Hasebiyle lojmanlarda, askeri tesislerde, peygamber ocağının içerisinde bulunmanın vermiş olduğu bir onur var, bundan son derece müteşekkirim.” diye konuştu.
Askerliğin öbür mesleklere benzemediğine değinen Günay, şunları aktardı:
“Diğer meslekleri bir teraziye koyma kederinde değilim. Bütün mesleklere hürmetim var lakin askerlik mesleği değişik. Niçin? Zira bir ülkenin ordusu ve askeri olmazsa olmazıdır. Güçsüz olursa ya da olmazsa öteki milletlerin, öbür devletlerin müstemlekesi haline gelirsiniz. O yüzden askerliğin benim penceremde yeri apayrı. Elbette ki dört nesil asker ailenin bir ferdi olmak benim için son derece gurur verici bir olay. O yüzden ben mesleğimi severek, özveriyle fedakarlıkla yerine getirdiğime inanıyorum.”
Günay, başta çocukları olmak üzere orduya katılmak isteyen gençlere askerlik yeminini düzgün anlamaları ve buna sadık kalmalarını tavsiye etti.
Baba konutu müze gibi
Baba İbrahim Günay, emekli olduğunda iş yeri açtığını, işlerinin güzel olmasına karşın askerlik hayali kuran çocuklarının esnaflığı tercih etmediğini söyledi.
İki oğlunun da sırasıyla asker olduğunun belirten baba Günay, bundan son derece memnuniyet ve gurur duyduğuna vurgu yaptı.
Kendisinin yanı sıra dedesinin, babasının ve çocuklarının üniformalı fotoğraflarını konutunun duvarlarına asan, aile bireylerinin aldığı mükafatları, evrakları ve giydiği üniformayı konutunda oluşturduğu alanda sergileyen Günay, oğullarının üniformalı fotoğraflarına baktığında göğsünün kabardığını kaydetti.
Bugün kadar birçok takdir evrakı, rozet, berat ve mükafatla taltif edilen Günay, dört jenerasyon askerlik vazifesini yürüten öbür bir aileye denk gelmediğini kelamlarına ekledi.