Ağustos PMI, Euro Bölgesi iktisadının şimdi değilse süratli bir halde resesyona yanlışsız gittiğini gösteriyor. Bu ortada, zayıf talep enflasyonist baskının bir ölçü azalmasına yol açıyor, fakat soru, yükselen güç maliyetlerinin önümüzdeki aylarda bunu nasıl etkileyeceği.
Bileşik PMI 49,9’dan 49,2’ye geriledi. 50’nin altındaki rastgele sayı düşen ticari faaliyete işaret ediyor, bu nedenle anket üçüncü çeyrekte başlayan bir daralmaya demek. Çok sürprizli bir durum değil.
İmalat üretimi PMI Ağustos ayında biraz yükseldi fakat 46,5 düzeyinde daralma bölgesinde derin seyretti. Yeni siparişler düşmeye devam ediyor ve envanter birikimi çok güçlü, bu da Euro Bölgesi iktisadının şu anda yaşadığı talep sıkışıklığını yansıtıyor.
Hizmet kesimi PMI, Ağustos ayında süratle düşerek 50,2 düzeyindeki faaliyette sakinliğe işaret eden bir düzeye indi. Pandemi sonrası tüketicilerin hizmetlere yaptığı harcamalardaki toparlanmanın süratle azalmasıyla hizmet bölümüne olan talep de zayıfladı.
İyi haber enflasyon tarafında. Yüksek maliyetler talebin zayıflamasında kıymetli bir rol oynamaya devam ederken, enflasyonun suratı üreticiler ortasında ve hizmet kesiminde azalıyor üzere görünüyor. Zayıf talep ve azalan girdi fiyatları, satış fiyatı enflasyonunun biraz ılımlılaşmasına yardımcı oluyor, lakin soru, doğal gaz fiyatlarının tekrar yeni rekorlara ulaştığı şu anda bunun devam edip edemeyeceği.
Önümüzdeki aylarda, Euro Bölgesinde ekonomik zayıflık devam edecek. Satın alma zahmetleri Euro Bölgesi’ni bir resesyona taşıyacak. ECB için bu, para siyaseti kararlarını kıymetli ölçüde karmaşıklaştırıyor, lakin Eylül ayında hala 50 baz puanlık bir faiz artışı masada. Akabinde ise ECB’nin süratle soğuyan iktisat eşliğinde faiz artışlarını duraklatması kaçınılmaz görünüyor.
Zaten dolara karşı euronun 20 sene akabinde paritenin altına inmesi de iki bölge ekonomisindeki aktivite ve iki büyük merkez bankalarının faiz artırım yolu farklarından kaynaklanıyor.