Başınız çok fazla ağrıyorsa, ekseriyetle ağrı kesici içerek bu durumdan kurtulabilirsiniz. Bu durum, aslında bedeninizdeki öbür problemler için de geçerli.
Peki içtiğiniz ilaçlar, bedeninizde nereye tesir edeceğini nasıl bilebiliyor? Gelin bu sorunun karşılığına birlikte bakalım.
İçtiğiniz ilaçlar, her ne kadar ağrıları süratli bir halde ortadan kaldırsa da aslında o kadar gelişmiş değiller.
Bu hapların yahut ilaçların, onları aldıktan sonra bedenimizde nereye gideceklerine dair hiçbir fikri yoktur.
Haplar bedende nasıl bir yol izler
Tablet, hap yahut sıvı formundaki ilaçlar yutularak seyahatlerine başlar. Daha sonra bağırsaktan geçerler, burada parçalanırlar ve kan sirkülasyonuna emilirler.
Hepatik portal ven ismi verilen özel bir damar sayesinde, ilacın içeriği ince bağırsaktan kan yoluyla karaciğere geçer.
Karaciğere gelen ilaç, daha sonra bileşenlerine ayrılır ve kan sirkülasyonuna geri salınır. Bedenin tüm organ ve dokuları kanla beslendiği için ilaç her yere sarfiyat, lakin bu ilacın her yere tesir edeceği manasına gelmez .
İlaçlar, nereye tesir edeceğini nasıl biliyor
İlaçlar aslında kimyasaldır. Bu kimyasallar, bedende yalnızca reseptör olarak bilinen makul protein moleküllerine bağlanacak formda tasarlanmıştır.
Hücre yüzeyinde ve hatta hücrenin içinde bulunabilecek birçok farklı tipte reseptör vardır. Her reseptör tipinin başka bir formu vardır. Bunları, her kilit tipinin eşsiz bir anahtarı üzere düşünebilirsiniz.
Bu durumda, ilacı bir anahtar üzere düşünün. Bileşenlerine ayrılan ilaç, uygun reseptöre bağlanır.
Örneğin birtakım ağrı kesici ilaçlarda bulunan ibuprofen etken unsurunu ele alalım. Bu ilacı içtiğinizde, ibuprofen bedeninizde dolaşırken karşılaştığı rastgele bir ağrı reseptörüne kilitlenir. İlaç, fakat bu gayeye bağlandıktan sonra işini yapabilir.
İbuprofen hücreye girer ve kesin olarak istenen etkiyi ortaya çıkaran kimyasal tepkileri başlatır. Ağrı kesici ilaç, bu sayede ağrı sinyalinin hudutlara ulaşmasını mahzurlar ve sonuç olarak ağrıyı hissetmemenizi sağlar.
Yüksek tansiyonu denetim etmek için kullanılan ilaçlar ise; kalp, kan damarları ve akciğer hücrelerinde bulunan beta reseptörüne tutunur ve adrenalinin birebir reseptöre bağlanmasını engellerler.
Bu sayede, adrenalinin kalp hücresine tesir etmesi ve kan basıncını yükseltmesi engellenir. İlaç, maksat reseptörüne bağlanmadan bunların hiçbiri gerçekleşemez.
Bazı ilaçlar neden yan tesir yapar
İlaçlar için bedenimizdeki seyahat bazen istenildiği üzere gerçekleşmiyor. Bazen ilaçlar, bilhassa ikisi benzeri formdaysa, maksat reseptör dışındaki reseptörlere bağlanabilir.
Ne yazık ki, bu durumda ilaç yanlış gayeye bağlandığından ve bir zincirleme tepki başlattığından, istenmeyen yan tesirler ortaya çıkar.
İlaçlar, muhakkak bir dozda alınmak içindir. Almanız gereken dozajdan daha düşük ölçülerde alırsanız, ilaçlar bedeninizdeki gaye reseptörlere bağlanamaz ve o ilaç işe yaramaz.
Buna karşılık, ilaçlar reçete edilen dozajdan daha yüksek ölçülerde alındığında, hedef reseptörlerden daha fazlasına bağlanma olasılıkları artar ve bu da beklenmedik yan tesirlere neden olur.
Kemoterapi ilaçları üzere kimi durumlarda yan tesirler kaçınılmazdır. Kemoterapi ilaçları, süratli büyüyen kanser hücrelerini maksat alacak formda tasarlanmıştır.
Ne yazık ki bu ilaçlar, kanser hücreleriyle birlikte saç hücreleri üzere öteki süratle bölünen hücrelere de saldırabilirler. Bu nedenle saç dökülmesi, kemoterapinin bir yan tesiridir.
İlaçlar, ekseriyetle maksat reseptörden ayrıldıktan sonra sistemden atıldıkları için nizamlı olarak alınmaları gerekir.